Gel gel ey dilber ki sensin tende cânı kendümün
Senün ile şâd olur rûh-ı revânı kendümün
Yidigüm derd içdigüm gamdur enisim gussa yâr
Sensüzin nice geçer gör bu zamânı kendümün
Dil ne çekmişdür Zelîhâ-veş belâ-yı hecr ile
Eline girince sen Yûsuf-ı sânî kendümün
Kâmetüm çeng oldı ten bir kıla döndi râstî
Eyleyince âh sen mûy-ı miyânı kendümün
Dost Mecnun olalı Leylî saçun sevdâsına
Gör ne çıktı ‘âleme nâm u nişânı kendümün
Gördügine meyl ider dil ebsem olmaz nidem âh
Kendü kendümden gelür bana ziyânı kendümün
Cân vire hecründe Mihrî mihrüni terk itmeye
Çüriyip ger hâk olursa üstühânı kendümün
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder